Image
Een docent tactiek op het KIM schreef in 1990 laatdunkend over zijn groep cursisten dat ze tot een ‘pampergeneratie’ behoorden; grote onzin, want terugkijkend is het juist deze generatie geweest die tussen 2002 en nu bijna zonder pauze op uitzending werd gestuurd.
De ISAF-missie in Afghanistan, waarin reguliere krijgsmachten geconfronteerd werden met niet-statelijke actoren, kan als casestudy gebruikt worden om te schetsen hoe een stedelijke omgeving militair optreden kan beïnvloeden.
Regelmatig duikt in de media de vraag op of de Nederlandse poging de internationale rechtsorde te beschermen tijdens de Afghanistan-missie nu wel of niet een zinvolle bijdrage is geweest; toch lijkt er een positief neveneffect te zijn.
Elke zesduizend uitzendingen van militairen levert één boek op. De schrijvers van deze memoires zijn grotendeels representatief voor de algehele militaire populatie. Een krappe meerderheid schrijft positieve verhalen. De negatieve verhalen betreffen vooral desillusies over de zorgzaamheid van de defensieorganisatie, die van de samenleving en ervaringen met posttraumatische stress (PTSS).
